Halverwege: stip aan de horizon
Mijn weekboek van Lissabon heb ik een tijd achterwege gelaten. Het is niet tof om elke week te zeggen: ‘Nou, we mochten weer niet naar buiten. Ik heb boodschappen gedaan en een wandeling gemaakt.’ Dus ik wachtte tot ik weer wat had om over te schrijven en dat moment is dan nu eindelijk aangebroken!
Inmiddels twee weken geleden zijn we verhuisd naar Lissabon. Het is fijn om in een nieuwe omgeving te zitten en de ergernissen achter ons te laten. We zitten in het noordoosten van Lissabon en kunnen binnen een 40 minuten lopen in de binnenstad zijn. Inmiddels heb ik online wat mensen ontmoet die hier wonen en hen ook in het echt ontmoet. Dat geeft wel een vernieuwde energie. Eigenlijk ben ik meer van het mensen op straat ontmoeten, maar in deze tijd kan ik het me niet veroorloven daar snobistisch over te doen. In de stad is veel politie aanwezigheid. Je kan nergens zitten. Elk bankje is afgetaped en de parken afgezet. Je mag wandelen, meer niet. Dat heb ik dan ook uren gedaan, lekker voor de spieren!
We wonen niet in de beste wijk van Lissabon, maar het is een leuk buurtje. We hebben een enorm terras, waar we van het komende lekkere weer kunnen genieten. Op ons terras hoor ik de buurman een Portugees liedje zingen, ruik ik dat de buurvrouw met heerlijke kruiden en specerijen aan het koken is, zit de kat van de buurvrouw tevreden bij het raam, hangen andere buurvrouwen hun was op uit het raam en wensen ons goeiedag, hoor ik een uitwisselingsstudent kennismaken met haar nieuwe huisgenoot en voel ik de zon op mijn gezicht.
De verhuizing heeft me goed gedaan! Een nieuwe omgeving zorgt voor nieuwe prikkels en daar ga ik goed op. We zijn halverwege ons enorme avontuur en de tijd gaat me te snel! Inmiddels hebben we onze wens naar elkaar uitgesproken om dit nog een keer te doen, zonder alle coronamaatregelen. Het land en de steden te verkennen zonder beperkingen geeft toch een ander beeld. Voor nu maar genieten wat er gaat komen.
En er is een stip aan de horizon! Vanaf maandag worden de maatregelen iets versoepeld. Er is nu zowaar een plan om elke twee weken te versoepelen. Aanstaande maandag gaan in ieder geval de parken, boekenwinkels en kappers weer open. Hopelijk mogen we dan ook weer op de bankjes in de stad zitten (wel zo fijn na 8 kilometer omhoog en omlaag lopen). Over vier weken gaan musea weer open! En per 3 mei gaat in principe alles weer open, met natuurlijk de standaard maatregelen in plaats. Dit is wel onder de voorwaarde dat de cijfers goed blijven gaan, maar ik ben blij met dit perspectief. Überhaupt perspectief hebben is fijn. Twee maanden in volledige lockdown zitten is best taai. Maar maandag ga ik weer chillen in het park (dan is het trouwens ook 20 graden met zon, ha)!
