De eerste maand: Diners en Dieren
Het voornemen om elke week te schrijven over onze reis, is in het water gevallen. Om het wekelijks te ‘moeten’ doen van mezelf, haalt al het plezier eruit. Daarom heb ik besloten er geen tijdlijn aan te geven.
De eerste maand in Brazilië stond in het teken van mensen ontmoeten en eten. Een gezegde is: het beste aan Brazilië is de mensen. Ze zeggen dat in Minas Gerais (de staat van Uberlândia) de beste plek is om vrienden te maken. Mensen zijn gastvrij en de gastvrijheid gaat meestal gepaard met eten. Het eetritme start met een ontbijt, vervolgens een warme lunch tussen 11 en 12 uur, gevolgd door een koffie met zoetigheden rond 4 à 5 uur en nog een warm diner rond 7 uur met desserts. We worden meegenomen naar watervallen, uitzichtpunten, schieten (eindelijk weer na jaren door covid), restaurants en parken.
Na de vele afspraken, ander klimaat, ander ritme en ander eten word ik als vanouds ziek. Eén dag heb ik erg veel pijn. Gelukkig blijkt de dengue test negatief. Na een paar dagen bij een nichtje te logeren en vervolgens een paar dagen bij een neef, besluiten we uit de versnelling te gaan en een hotel in de middle of nowhere in Araxá te boeken, die bekend staat om de thermen en rust. De eerste dag spotten we gelijk een toekan! De tweede dag zien we vanaf de auto een capibara familie langs de weg eten op nog geen meter afstand. Bij een hotelruïne zien we nog een ratelslang. Geweldig om eindelijk alle dieren te zien, die ik voorheen alleen op de televisie heb kunnen bewonderen. Araxá staat bekend om de thermen door de natuurlijke waterbronnen met sulfiet. Ze beloven te verjongen, ontstekingen te remmen en de huid te verbeteren. De stank van de zwavel verdwijnt gelukkig als het opdroogt. Ook de modderbaden zijn typisch in deze omgeving en hebben veel gezondheidsvoordelen.
We boeken de modderbaden, wat in werkelijkheid meer een vies bad lijkt. De substantie is veel wateriger. Vervolgens spoel je na 20 minuten (20 minuten zijn lang trouwens) de modder van je af en gaat voor 10 minuten in een bad zitten. Ik dacht dat het water was, maar het bleek radioactief water te zijn. Nu maar hopen dat ik niet licht ga geven in het donker. Dit wordt ook weer afgespoeld en nu is het tijd om 10 minuten te liggen op een bed met een dekentje. Hoewel het ontspannend was, vonden wij de prijs-kwaliteit het niet heel erg waard. Het was een ervaring in ieder geval!
Een vriendin gaat op vakantie en wij passen op haar huis in Uberlândia. Het is een heerlijk huis en we passen gelijk op de twee honden. Hoewel ik geen hondenmens ben, zijn deze honden echte schatjes. Het voelt veilig om honden te hebben. Ze blaffen niet overmatig. Ze zijn gewoon erg goed opgevoed en komen naast je zitten voor wat aandacht. Maar na een knuffelsessie gaan zij ook weer lekker hun eigen weg.
Na een maand in Minas te zijn geweest, is het tijd om weg te gaan. Tijd om ons eigen ritme weer aan te nemen, met eigen eetgewoonten.
